احادیث ناب از انسان های ناب

حدیث (801) امام موسی کاظم (ع) فرمودند:

طوبى لِلمُصلِحینَ بَینَ النّاسِ، اُولئِکَ هُمُ المُقَرَّبونَ یَومَ القیامَةِ
خوشا به حال اصلاح‏کنندگان بین مردم، که آنان همان مقرّبان روز قیامت‏اند

حدیث (801) امام موسی کاظم (ع) فرمودند:

طوبى لِلمُصلِحینَ بَینَ النّاسِ، اُولئِکَ هُمُ المُقَرَّبونَ یَومَ القیامَةِ
خوشا به حال اصلاح‏کنندگان بین مردم، که آنان همان مقرّبان روز قیامت‏اند

تحف العقول، ص 393
حدیث (802) امام سجاد (ع) فرمودند:

خَفِ اللَّهَ لِقُدرَتِهِ عَلَیکَ واستَحىِ مِنهُ لِقُربِهِ مِنکَ
از قدرت خداوند بر خویش بترس و از نزدیکى‏اش به خود شرمگین باش

بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 160
حدیث (803) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

اِلتَمِسُوا الجارَ قَبلَ شِراءِ الدّارِ وَ الرَّفیقَ قَبلَ الطَّریقِ
پیش از خرید خانه، از همسایه ، و پیش از راهى شدن، از همراه پرس و جو کنید

مستدرک الوسائل ، ج 8 ، ص 431
حدیث (804) امام على (ع) فرمودند:

کَفاک أدَباً لِنَفسِک اِجتنابُ ما تَکرَهُهُ مِن غَیرِک
براى تربیت کردن خود همین بس که از آنچه در دیگران نمى‏پسندى دورى کنى

نهج البلاغه ، حکمت 412
حدیث (805) امام باقر (ع) فرمودند:

تَبَسُّمُ الرَّجُلِ فی وَجهِ أخیهِ المُؤمِنِ حَسَنَةٌ
لبخند آدمى به روى برادر دینى‏اش حسنه است

مشکاة الأنوار ، ص 316
حدیث (806) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

اَلصَّدَقةُ تَمنَعُ مِیتَةَ السَّوءِ
صدقه دادن ، از مرگِ بد باز مى‏دارد

 ثواب الأعمال ، ص 140
حدیث (807) امام على (ع) فرمودند:

لَن یَفُوزَ بِالْجَنَّةَ إلَّا السّاعی لَها
به بهشت نخواهد رسید ، جز کسى که براى آن بکوشد

میزان الحکمة ، ح 2570
حدیث (808) امام على (ع) فرمودند:

اتَّقُوا مَعَاصِیَ اللَّهِ فِى الخَلَوَاتِ فَإِنَّ الشَّاهِدَ هُوَ الحَاکِمُ
از نافرمانى خدا در خلوت ها بپرهیزید، زیرا همان کسی که شاهد اعمال است، حکم و داورى مى کند

نهج البلاغه، حکمت 324
حدیث (809) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

إنَّ اللَّهَ یُحِبُّ مِنَ الخَیرِ ما یُعجَّلُ
خداوند شتاب در کار نیک را دوست دارد

الکافى، ج 2، ص 142
حدیث (810) امام باقر (ع) فرمودند:

ما شیعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقَى اللّهَ و أطاعَهُ
شیعه ما تنها کسى است که تقوا پیشه و مطیع خداوند باشد

تحف العقول، ص 295
حدیث (811) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

اَلبَرَکَةُ مَعَ اَکابرکُم 
برکت، با بزرگان شماست.

جامع الأخبار، ص 242، ح 617
حدیث (812) امام موسی کاظم (ع) فرمودند:

إنَّ العاقِلَ لایَکذِبُ و إن کانَ فیهِ هَواهُ
خردمند دروغ نمى‏گوید ، اگرچه میل او در آن باشد

تحف العقول ، ص 391
حدیث (813) امام باقر (ع) فرمودند:

اَلحَیاءُ والإیمانُ مَقرونانِ فی قَرَنٍ فَإذا ذَهَبَ أحدُهُما تَبِعَهُ صاحِبُهُ
حیا و ایمان به یک ریسمان پیوسته‏اند . چون یکى برود ، دیگرى نیز ازپىِ آن برود

الکافى، ج 2، ص 106
حدیث (814) امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
علامات المؤمن خمس: صلاة الإحدى والخمسین وزیاره الاربعین والتختم بالیمین وتعفیر الجبین والجهر ببسم الله الرحمن الرحیم
علامت های مؤ من پنج چیز است: خواندن پنجاه و یک رکعت نماز (هفده رکعت فریضه و سى و چهار رکعت نافله) خواندن زیارت اربعین و انگشتر در دست راست کردن و پیشانی را در سجده بر خاک گذاشتن و بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمن الرَّحیمِ را بلند گفتن

بحارالأنوار ج 85 ص75 روایة7 باب24
حدیث (815) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:
یا مَعشَرَ الشَّبابِ عَلَیکُم بِالباهِ فَاِن لَم تَستَطیعوهُ فَعَلَیـکُم بِالصّیامِ فَاِنَّهُ وِجاؤُهُ
اى گروه جوانان! ازدواج کنید . اگر نمى‏توانید ، روزه بگیرید که روزه مهارِ شهوت است

کافى ، ج 4، ص 180، ح 2
حدیث (816) امام على (ع) فرمودند:
اِنَّ النّاسَ اِلى صالِحِ الاَْدَبِ اَحْوَجُ مِنْهُمْ اِلَى الْفِضَّةِ وَ الذَّهَبِ
مردم، به ادب (فرهنگ و تربیتِ) درست ، نیازمندترند، تا به طلا و نقره

مشکاة الأنوار، ص 433
حدیث (817) امام مهدى (عج) فرمودند:
إنّا یُحیطُ عِلمُنا بأنبائِکُم و لایعَزُبُ عَنّا شَى‏ءٌ مِن أخبارِکُم
ما از همه خبرهاى شما آگاهیم و چیزى از خبرهاى شما از ما پنهان نیست

بحار الأنوار ، ج 53 ، ص 175
حدیث (818) پیامبر اکرم(ص) فرمودند:

اَلضَّیفُ یَنزِلُ بِرِزقِهِ وَیَرتَحِلُ بِذُنوبِ اَهلِ البَیتِ
میهمان، روزى خود را میاورد و گناهان اهل خانه را می‏برد

بحارالأنوار، ج 75، ص 461، ح 14
حدیث (819) امام صادق (ع) فرمودند:

طُوبى لِمَن لَم تُلهِهِ الْأمانِیُّ الْکاذِبَةُ
خوشا بر آن که آرزوهاى دروغین سرگرمش نکند

بحارالأنوار ، ج 75 ، ص 280
حدیث (820) امام صادق (ع) فرمودند:

مَن حَسُنَ بِرُّهُ فى اَهلِ بَیتِهِ زیدَ فى رِزقِهِ
هر کس به شایستگى در حقّ خانواده‏اش نیکى کند، روزیش زیاد می‏شود

الدعوات الراوندى، ص 127
حدیث (821) امام علی(ع) فرمودند:

اِصبِر عَلى مَرارَةِ الحَقِّ وَ ایّاکَ اَن تَنخَدِعَ لِحَلاوَةِ الباطِلِ
تلخى حق را تحمل کن، و مبادا که فریب شیرینى باطل را بخورى

غررالحکم، ح 2472
حدیث (822) امام علی(ع) می فرمایند:
کُلُّ عَزیزٍ داخِلٌ تَحتَ القُدرَةِ فَذَلیلٌ
هر عزیزى که تحت قدرت و سلطه‏اى باشد ذلیل است

تحف العقول ص‏215
حدیث (823) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:
 ایّاکَ اَن تَضحَکَ مِن غَیرِ عَجَبٍ ، اَو تَمشىَ و تَتَـکَلَّمَ فى غَیرِ اَدَب

از خندیدنِ بى تعجّب [و بى‏جا] یا راه رفتن و سخن گفتنِ بى‏ادبانه بپرهیز

غرر الحکم، ح 10599
حدیث (824) امام علی(ع) می فرمایند:

لا تَصفُو الخِلَّةُ مَعَ غَیرِ اَدیبٍ
دوستى با شخص بى‏ادب ، صمیمانه نخواهد شد.

بحار الأنوار، ج67، ص400
حدیث (825) امام علی(ع) می فرمایند:

لا یَراَسُ مَن خَلا عَنِ الاَدَبِ وَ صَبا اِلَى اللَّعِبِ
کسى که از ادب بى‏بهره باشد و شیفته بازى شود، به ریاست نمی ‏رسد.

غرر الحکم، ح 4786
حدیث (826) امام حسن عسکرى(ع) می فرمایند:

لَیْسَ مِنَ الاَْدَبِ اِظْهارُ الْفَرَحِ عِنْدَ الْمَحْزونِ
شادى کردن در حضور غمگین، از ادب به دور است

غرر الحکم، ح 10875
حدیث (827) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:

اول ما یسالون عنه الصلوات الخمس
اولین چیزی که از انسانها سؤال می شود، نمازهای پنج گانه است

کنز العال ، ج 7، حدیث 18859
حدیث (828) خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند:

عُمّالُکُم اَعمالُکُم، کَما تَـکونونَ، یُوَلّى عَلَیکُم
کارگزاران شما [نتیجه] اعمال شما هستند، همان گونه که هستید، بر شما حکومت مى‏شود

شرح شهاب الاخبار، ص 260
حدیث (830) خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند:

اُعفُ عَمَّن ظَـلَمَکَ وَصِل مَن قَطَعَکَ وَ اَعطِ مَن حَرَمَکَ
گذشت کن از کسى که به تو ظلم کرده ، رابطه برقرار کن با کسى که با تو قطع رابطه کرده و عطا کن به کسى که از تو دریغ نموده است.

اعلام الدین ، ص 96
حدیث (831) حضرت امیر المومنین(ع) می فرمایند:

وَ مَن اَعانَ نَفسَهُ فى هَوى نَفسِهِ فَقَد اَشرَکَ نَفسَهُ فى قَتلِ نَفسِه
و هر کس نفس خود را در خواهش‏هایش یارى رساند، در قتل خود همدستِ نفس شده است.

شرح نهج ‏البلاغه ابن ابی الحدید،ج20،ص 304
حدیث (832) امام حسین(ع) می فرمایند:

اَللّهُمَّ لا تَسْتَدْرِجنى بِالاِْحسانِ وَ لا تُؤَدِّبْنى بِالْبَلاء
خدایا! با غرق کردن من در ناز و نعمت، مرا به پرتگاه عذاب خویش مَکشان و با بلایا (گرفتارى‏ها) ادبم مکن

عیون اَخبار الرضا ، ج 1، ص 107 ح 1
حدیث (833) حضرت امیر المومنین(ع) می فرمایند:

المَوَدَّةُ قَرابَةٌ مُستَفادَةٌ
دوستى، خویشاوندى اکتسابى است

الکافی : ج 8 ، ص 23 ، ح 4
حدیث (834) امام صادق(ع) می فرمایند:

صِلَةُ الاَْرحامِ تُزَ کّى الاَْعمالَ وَتُنمى الاَْموالَ وَ تَدفَعُ البَلوى‏ وَتُیَسِّرَ الحِسابَ وَتُنسِئُ فِى الاَجَلِ
صله رحم، اعمال را پاکیزه، اموال را بسیار، بلا را برطرف و حساب (قیامت) را آسان می‏کند و مرگ را به تأخیر می ‏اندازد

کافى، ج 2، ص 157، ح 33
حدیث (835) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:

اَدِّبوا اَولادَکُمْ عَلى ثَلاثِ خِصالٍ : حُبِّ نَبیِّکُمْ و حُبِّ اَهْلِ بَیْتِهِ وَ عَلى قِراءَةِ الْقُرآنِ
فرزندانتان را به سه چیز ادب کنید: عشق به پیامبرتان، عشق به خاندان او، و قرآن خواندن.

غرر الحکم، ح 4488
حدیث (836)حضرت علی(ع) می فرمایند:

فنیرزوا إن قدرتم کل یوم یعنی تهادوا و تواصلوا فی الله
اگر می توانید هر روز را نوروز کنید یعنی در راه خدا به یکدیگر هدیه دهید و با یکدیگر ارتباط برقرار کنید

دعائم الإسلام: ج2 ،ص326
حدیث (837)حضرت علی(ع) می فرمایند:

اَدَّبتُ نَفسى فَما وَجَدتُ لَها    بِغَیرِ تَقوَى الاِلهِ مِن اَدَبِ
به ادب و تربیت نفس خود پرداختم و براى‏آن    ادبى بهتر از تقواى الهى در تمام حالاتش نیافتم

اعلام الدین، ص 273
حدیث (838) حضرت امیر المومنین، علی(ع) می فرمایند:

تَحَرِّى الصِّدْقِ وَ تَجَنُّبُ الْکَذِبِ اَجْمَلُ شیمَةٍ وَ اَفْضَلُ اَدَب
راستگو بودن و پرهیز نمودن از دروغ، زیباترین اخلاق و بهترین ادب است

کافى، ج 8 ، ص 150، ح 132
حدیث (839) حضرت علی(ع) می فرمایند:
الیَوم عَمَلٌ وَ لا حِساب وَ غَداً حِسابٌ وَ لا عَمَل
امروز (دنیا) روز عمل و هیچ حسابی نیست و فردا روز حساب است و هیچ عملی نیست

الکافی، ج 8، ص 58
حدیث (840) حضرت علی(ع) می فرمایند:
قوتُ الاَجسادِ الطَّعامُ وَ قوتُ الاَرواحِ الاِطعامُ
غذاى جسم، خوردن و غذاى روح، خوراندن است

مشکاة الأنوار، ص 561
حدیث (841) حضرت علی(ع) می فرمایند:

أَشرَفُ الخَلاَئِقِ اَلوَفَا بِالعَهد
شریفترین خصلتها وفاى به عهد است

غررالحکم، ص251
حدیث (842) امام صادق(ع) می فرمایند:

اِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَالبِرَّ لَیُهَوِّنانِ الحِسابَ وَیَعصِمانِ مِنَ الذُّنوبِ
صله رحم و نیکى، حساب (قیامت) را آسان و از گناهان جلوگیرى مى‏کند

کافى، ج 2، ص 157، ح 31
حدیث (843) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

مَثَلُ العَقلِ فِى القَلبِ کَمَثَلِ السِّراجِ فى وَسَطِ البَیتِ
عقل در دل، همانند چراغ در میان خانه است

علل الشرایع، ص 98، ح 1
حدیث (844) امام على (ع) می فرمایند:

اَعقَلُ النّاسِ مَن کانَ بِعَیبِهِ بَصیرا وَ عَن عَیبِ غَیرِهِ ضَریرا
عاقل‏ترین مردم کسى است که به عیب‏هاى خویش بینا و از عیوب دیگران، نابینا باشد

غررالحکم، ح 3233
حدیث (845) امام على (ع) می فرمایند:

اَعقَلُ النّاسِ مَن غَلَبَ جِدُّهُ هَزْلَهُ وَ استَظهَرَ عَلى هَواهُ بِعَقلِه
عاقل کسى است که جدّى‏اش از شوخى‏اش بیشتر باشد و با کمک عقلش بر هوا و هوسش پیروز گردد

غررالحکم، ح 3355
حدیث (846) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

یا عَلىُّ اَلعَقلُ مَا اکتُسِبَت بِهِ الجَنَّةُ وَ طُلِبَ بِهِ رِضَى الرَّحمنِ
اى على! عقل چیزى است که با آن، بهشت و خشنودى خداوند مهربان به دست مى‏آید.

من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 369، ح 5762
حدیث (847) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

رَاسُ العَقلِ بَعدَ الایمانِ بِاللّه‏ِ مُداراةُ النّاسِ فى غَیرِ تَرکِ حَقٍّ
کمال عقل پس از ایمان به خدا، مدارا کردن با مردم است به شرط آن که حق، ترک نشود

 تحف العقول، ص 42
حدیث (848) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

إِذا رَأَیتَ مِن أَخیکَ ثَلاثَ خِصالٍ فَارجُهُ: اَلحَیاءُ وَالأَمانَةُ وَالصِّدقُ
هر گاه در برادر (دینى) خود سه صفت دیدى به او امیدوار باش: حیا، امانتدارى و راستگویى

نهج الفصاحه، ح 205
حدیث (849) امام على (ع) می فرمایند:

اِجعَلِ الدِّینَ کَهفَکَ وَالعَدلَ سَیفَکَ تَنجُ مِن کُلِّ سوءٍ وَتَظفَر عَلى کُلِّ عَدُوٍّ
دین را پناهگاه و عدالت را اسلحه خود قرار ده تا از هر بدى نجات پیدا کنى و بر هر دشمنى پیروز گردى

غررالحکم، ج2، ص 221، ح 2433
حدیث (850) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

اِنَّما یُدرَکُ الخَیْرُ کُلُّهُ بِالعَقلِ، وَ لا دینَ لِمَن لا عَقلَ لَهُ
همه خوبى‏ها با عقل شناخته مى‏شوند و کسى که عقل ندارد، دین ندارد

تحف العقول، ص 54
حدیث (851) امام علی (ع) می فرمایند:

اَلعَقلُ حَیثُ کانَ آلِفٌ مَاْلوفٌ
عقل هر کجا باشد، انس‏گیرنده و الفت‏پذیر است

غررالحکم، ح 1251
حدیث (852) امام علی (ع) می فرمایند:

ایّاکُم وَ الحَلفَ فَاِنَّهُ یُنفِقُ السِّلعَةَ وَ یَمحَقُ البَرَکَةَ.
از قسم خوردن بپرهیزید، چرا که کالا را تلف مى ‏کند و برکت را از بین مى ‏برد.

کافى، ج 5، ص 162، ح 4
حدیث (853) امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:

خَصلَتانِ لَیسَ فَوقَهُما شَىْءٌ: أَلاِیمانُ بِاللّهِ وَ نَفعُ الاِخوانِ
دو خصلت است که بهتر و بالاتر از آنها چیزى نیست: ایمان به خدا و سود رساندن به برادران

تحف العقول، ص520
حدیث (854)  امام علی (ع) می فرمایند:

یَنبَغى لِلعاقِلِ اَن یُخاطِبَ الجاهِلَ مُخاطَبَةَ الطَّبیبِ المَریضَ
شایسته است که برخورد عاقل با نادان، مانند برخورد طبیب با بیمار باشد

غررالحکم، ح 10944
حدیث (855)  امام صادق (ع) می فرمایند:

تقبض فیها امراة من ولدی اسمها فاطمه بنت موسی علیهاالسلام و تدخل بشفاعتها شیعتی الجنة با جمعهم
زنی از فرزندان من در قم از دنیا می‌رود که اسمش فاطمه دختر موسی (ع) است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت می‌شوند

بحار الانوار، ج ۴۸ صفحه ۳۰۷
حدیث (856)  امام صادق (ع) می فرمایند:

اِعلَمى اَنَّ الشّابَّ الحَسَنَ الخُلُقِ مِفتاحٌ لِلخَیرِ ، مِغلاقٌ لِلشَّرِّ وَ اِنَّ الشّابَّ الشَّحیحَ الخُلُقِ مِغلاقٌ لِلخَیرِ مِفتاحٌ لِلشَّرِّ
بِدان که جوانِ خوش‏اخلاق ، کلید خوبى‏ها و قفل بدى‏هاست و جوانِ بداخلاق ، قفل خوبى‏ها و کلید بدى‏هاست

امالى طوسى ، ص 302، ح 598
حدیث (857)  امام علی (ع) می فرمایند:

اَلعَقلُ حِفظُ التَّجارِبِ وَ خَیرُ ما جَرَّبتَ ما وَعَظَکَ
عقل، اندوختن تجربه‏ها (و عمل به آن) است و بهترین تجربه، آن است که پندت داده

نهج البلاغه، نامه 31
حدیث (858)  امام علی (ع) می فرمایند:

مَن شاوَرَ ذَوِى العُقولِ استَضاءَ بِاَنوارِ العُقولِ
هر کس با عقلا مشورت کند، از نور عقل‏ها بهره مى‏برد

غررالحکم، ح 8634
حدیث (859)  امام علی (ع) می فرمایند:

جاهِد شَهوَتَکَ وَ غالِب غَضَبَکَ وَ خالِف سوءَ عادَتِکَ، تَزکُ نَفسُکَ وَ یَکمُل عَقْلُکَ وَ تَستَـکمِل ثَوابَ رَبِّکَ
با هوا و هوست مبارزه کن، بر خشمت مسلّط شو و با عادت‏هاى بدت مخالفت کن، تا روحت پاک و عقلت کامل گردد و پاداش پروردگارت را به تمامى دریافت نمایى
 

غررالحکم، ح 4760
حدیث (860)  امام علی (ع) می فرمایند:

اِنَّ بِذَوِى الْعُقولِ مِنَ الْحاجَةِ اِلَى الاَْدَبِ کَما یَظْمَأُ الزَّرْعُ اِلَى الْمَطَر
نیاز عاقلان به ادب، همانند نیاز کشتزار به باران است

غررالحکم، ح 3475
حدیث (861) امام حسین (ع) می فرمایند:

لا یَکمُلُ العَقلُ اِلاّ بِاتِّباعِ الحَقِّ
عقل، جز با پیروى از حق، کامل نمى‏شود

اعلام الدین، ص 298
حدیث (862) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:

باکِروا طَـلَبَ الرِّزقِ وَ الحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَکَةٌ وَ نَجاحٌ
در پى روزى، سحر خیز باشید؛ چرا که حرکت در آغاز روز، [مایه] برکت و پیروزى است

المعجم الاوسط، ج 7، ص 194، ح 7250
حدیث (863) امام علی (ع) می فرمایند:

صیانَةُ المَراَةِ اَنـعَمُ لِحالِها وَ اَدوَمُ لِجَمالِها
محفوظ بودن زن، براى سلامتی ‏اش مفیدتر است و زیبایى او را با دوام‏تر می کند

غررالحکم، ح 5820
حدیث (864) امام صادق (ع) می فرمایند:

الاَکلُ عِندَ اَهلِ المُصیبَةِ مِن عَمَلِ الجاهِلیَّةِ وَ السُّنَّةُ البَعثُ اِلَیهِم بِالطَّعامِ
غذا خوردن نزد مصیبت ‏زدگان و با خرج آنان، از رفتارهاى جاهلیت است و سنّت پیامبر(ص) فرستادن غذا براى مصیبت ‏زدگان است

من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 182
حدیث (865) امام علی (ع) می فرمایند:

اَلْعاقِلُ مَنْ اَحْسَنَ صَنائِعَهُ وَ وَضَعَ سَعْیَهُ فى مَواضِعِهِ
عاقل کسى است که کارهایش را خوب انجام دهد و تلاشى که مى‏کند، به جا باشد.

غررالحکم، ح 1798
حدیث (866) حضرت محمد(ص) می فرمایند:

لا فَقرَ اشَدُّ مِنَ الجَهلِ لامالَ اَعودُ مِنَ العَقلِ
هیچ فقری سخت تر از نادانی نیست و هیچ مالی سودمندتر ازعقل نیست

اصول کافی ج1ص30
حدیث (867) امام علی (ع) می فرمایند:

بَرَکَةُ العُمرِ فى حُسنِ العَمَلِ
برکت عمر در خوب انجام دادنِ کارهاست

غررالحکم ، ح 4434
حدیث (868) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:

مَن ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفسَهُ وَ مَن کَبُرَ هَمُّهُ سَقُمَ بَدَنُهُ
هر کس بد اخلاق باشد، خودش را عذاب مى‏دهد و هر کس غم و غصه‏اش زیاد شود، تنش رنجور مى‏گردد

نهج الفصاحه، ح 3002
حدیث (869) امام على(ع) می فرمایند:

وُصولُ المَرءِ اِلى کُلِّ ما یَبتَغیهِ مِن طیبِ عَیشِهِ وَ اَمنِ سِربِهِ وَ سَعَةِ رِزقِهِ بِحُسنِ نیَّتِهِ وَ سَعَةِ خُلظِهِ
انسان، با نیّت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوى آن است، از زندگى خوش و امنیت محیط و روزى زیاد، دست مى‏یابد

غررالحکم، ح 10141
حدیث (870) امام على(ع) می فرمایند:

اَلظَّنُّ الصَّوابُ مِن شیَمِ اُولِى الاَلباب
خوش گمانى، از اخلاق عاقلان است.

غررالحکم، ح 1386
حدیث (871) امام صادق (ع) می فرمایند:

اِذا اَرادَ اللّه‏ُ بِقَومٍ هَلاکا ظَهَرَ فیهِمُ الرِّبا
هنگامى که خداوند بخواهد ملتى را نابود کند، رباخوارى در میان آنان رواج می ‏یابد

وسائل الشیعه، ج 18، ص 123، ح 17
حدیث (872) امام على (ع) می فرمایند:

اَلبَرَکَةُ فى مالِ مَن آتَى الزَّکاةَ وَ واسَى المُؤمِنینَ وَ وَصَلَ الاَقرَبینَ
برکت در مال کسى است که زکات بپردازد، به مؤمنان مدد و یارى رساند و به خویشاوندان کمک نماید

تحف العقول، ص 172
حدیث (873) حضرت على (ع) می فرمایند:

لا یَسعَدُ أحَدٌ إلاّ بِإقامَةِ حُدودِ اللّه‏ِ وَ لا یَشقى أحَدٌ إلاّ بِإِضاعَتِها
هیچ کس جز با اجراى حدود و احکام خدا خوشبخت نمى‏شود و جز با ضایع کردن آن بدبخت نمى‏گردد

غررالحکم، ح10853
حدیث (874) حضرت على (ع) می فرمایند:

اِنَّ العِلمَ حَیاةُ القُلوبِ وَ نورُ الاَْبصارِ مِنَ العَمى وَ قُوَّةُ الاَْبدانِ مِنَ الضَّعفِ

به راستى که دانش، مایه حیات دل‏ها، روشن کننده دیدگان کور و نیروبخش بدن‏هاى ناتوان است

امالى صدوق، ص 493، ح 1
حدیث (875) امام باقر (ع)  می فرمایند:

اِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ یَقى بِالتَّقوى عَنِ العَبدِ ما عَزُبَ عَنهُ عَقلُهُ وَ یُجَلّى بِالتَّقوى عَنهُ عَماهُ وَ جَهلَهُ

خداوند عزوجل به وسیله تقوا، انسان را از آنچه عقلش به آن نمى‏رسد، حفظ مى‏کند و کوردلى و نادانى را از او دور مى‏نماید.

 

کافى، ج 8، ص 52، ح 16
حدیث (876) حضرت علی (ع)  می فرمایند:

مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الکَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ

هر کس به مقدار کفایت، قناعت کند، آسایش مى‏یابد و براى خویش زمینه گشایش فراهم مى‏کند.

 

نهج البلاغه، حکمت 377
حدیث (877) حضرت علی (ع)  می فرمایند:

اِتَّهِمُوا عُقولَکُم فَاِنِّهُ مِنَ الثِّقَةِ بِها یَکونُ الخَطاءُ

عقل خویش را زیر سؤال ببرید؛ زیرا از اعتماد به آن، خطاها سرچشمه مى‏گیرد.

 

غررالحکم، ح 2570
حدیث (878) امام صادق (ع)  می فرمایند:

یَعیشُ النّاسُ بِاِحسانِهِم اَکثَرَ مِمّا یَعیشونَ بِاَعمارِهِم وَ یَموتون بِذُنوبِهِم اَکثَرَ مِمّا یَموتونَ بِآجالِهِم

مردم، بیشتر از آن‏که با عمر خود زندگى کنند، با احسان و نیکوکارى خود زندگى مى‏کنند و بیشتر از آن‏که با اجل خود بمیرند، بر اثر گناهان خود مى‏میرند.

 

دعوات الراوندى، ص 291، ح 33
حدیث (879) حضرت علی (ع)  می فرمایند:

 اَلعاقِلُ مَن صانَ لِسانَهُ عَنِ الغیبَةِ
عاقل کسى است که زبانش را از بدگویى پشت سر دیگران، نگه دارد.

غررالحکم، ح 1955
حدیث (880) امام رضا (ع)  می فرمایند:

رَحِمَ اللّه‏ُ عَبدا اَحیا اَمرَنا ... یَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ یُعَلِّمُهَا النّاسَ ، فَاِنَّ النّاسَ لَو عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا
رحمت خدا بر بنده‏اى را که امر ما را زنده کند... دانش‏هاى ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیبایى‏هاى سخنان ما را مى‏دانستند، از ما پیروى مى‏کردند

معانى الأخبار ، ص 180، ح 1
حدیث (881) حضرت محمد (ص)  می فرمایند:

اِنَّما اَهلَکَ النّاسَ العَجَلَة وَ لَو اَنَّ النّاسَ تَثَـبَّتوا لَم یَهلِک اَحَد
مردم را، در حقیقت، شتابزدگى به هلاکت انداخته است، اگر مردم، از شتابزدگى به ‏دور بودند، هیچ کس هلاک نمى‏شد

محاسن، ج 1، ص 340، ح 697
حدیث (882) امام صادق (ع)  می فرمایند:

اَرْوَحُ الرَّوْحِ اَلْیَأسُ مِنَ النّاسِ
بهترین راحتى و آسودگى، بى‏توقعى از مردم است

کافى ، ج 8، ص 243، ح 337
حدیث (883) حضرت محمد (ص)  می فرمایند:

فِى الاِنسانِ مُضغَةٌ اِذا هىَ سَلِمَت وَ صَحَّت سَلِمَ بِها سائرُ الجَسَدِ، فَاذا سَقِمَت سَقِمَ بِها سائرُ الجَسَدِ وَ فَسَدَ، وَ هِىَ القَل
در انسان پاره گوشتى است که اگر آن سالم و درست باشد، دیگر اعضاى بدنش هم با آن سالم مى‏شوند و هرگاه آن بیمار شود، دیگر اعضاى بدنش بیمار و فاسد مى‏گردند. آن پاره گوشت، قلب است.

خصال، ص 31، ح 109
حدیث (884) امام موسی کاظم (ع) می فرمایند:

قَلیلُ العَمَلِ مِن العالِمِ مَقبولٌ مُضاعَفٌ
عمل کم ، قبول و دو چندان مىشود.

میزان الحکمة : ج 4 ، ص 3595
حدیث (885) امام على (ع) می فرمایند:

قَد خاطَرَ بِنَفسِهِ مَنِ استَغنى بِرَأیِهِ
هر کس خود را، از رأى و نظر دیگران بى‏نیاز بداند، خودش را به خطر انداخته است.

من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 388، ح 5834
حدیث (886) حضرت محمد (ص)  می فرمایند:

اَلصِّدقُ طُمَأْنینَةٌ وَ الکَذِبُ ریبَةٌ

راستگویى [مایه] آرامش و دروغگویى [مایه] تشویش است

نهج الفصاحه، ح 1864
حدیث (887) حضرت علی(ع)  می فرمایند:

اَعَزُّ العِزِّ العِلمُ ؛ لاِءَنَّ بِهِ مَعرِفَةُ المَعادِ وَ المَعاشِ، وَ اَذَلُّ الذُّلِّ الجَهلُ ؛ لاِءَنَّ صاحِبَهُ اَصَمُّ ، اَبکَمُ ، اَعمى ، حَیرانُ

عزیزترین عزّت، دانش است، چرا که با آن معاد شناخته مى‏شود و راه کسب معاش به دست مى‏آید و خوارترین خوارى، نادانى است، چرا که نادان کر و لال و کور و سرگردان است

 

نزهة الناظر، ص 70، ح 65
حدیث (888) حضرت علی(ع)  می فرمایند:

الحِلمُ حِجابٌ مِنَ الآفا

بردبارى، مانعى در برابر آفت‏هاست

 

غررالحکم، ح 720
حدیث (889) امام صادق (ع)  می فرمایند:

اَوَّلُ النَّظَرَةِ لَکَ وَ الثّانیَةُ عَلَیکَ وَ لا لَکَ وَ الثّالِثَةُ فیهَا الهَلا

نگاه اول [ناخودآگاه به نامحرم] براى تو [حلال[ است و نگاه دوم ممنوع است و حرام و نگاه سوم، هلاکت‏بار است

 

 من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 474، ح 4658
حدیث (890) امام على (ع)  می فرمایند:

اَلبَغىُ یَصرَعُ الرِّجالَ وَ یُدنِى الاآجال

ظلم و تجاوز، انسان را زمین مى‏زند و مرگ‏ها را نزدیک مى‏سازد.

 

 غررالحکم، ح 1494
حدیث (891) امام علی (ع)  می فرمایند:

اِتَّقُوا اللّهَ وصُونوا دِینَکُم بِالوَرَعِ
از خدا پروا کنید و با پارسایى از دینتان پاسدارى نمایید .

 الکافی: ج 2 ، ص 76 ، ح 2
حدیث (892) امام علی (ع)  می فرمایند:

اَطیَبُ العَیشِ القَناعَة
خوش‏ترین زندگى، زندگى با قناعت است

غررالحکم، ح 2918
حدیث (893) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

اِنَّ العَبدَ لِیُذنِبُ الذَّنبَ فَیَنسى بِهِ العِلمَ الَّذى کانَ قَد عَلِمَهُ
انسان گناه مى‏کند، پس با آن، علمى را که پیشتر مى‏دانسته، از یاد مى‏برد

عدّة الداعى، ص 197
حدیث (894) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

فاطمه بضعه منى من سرها فقد سرنى و من سإها فقد سإنى, فاطمه اعز الناس على
فاطمه پاره وجود من است, هر که او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده و هر که او را بیازارد مرا آزار داده. فاطمه در نزد من عزیزترین مردم است

بحارالانوار, ج43, ص23
حدیث (895) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

اِذا دَخَلَ اَحَدکُم بَیتَهُ فَلیُسَلِّم، فَاِنَّهُ یُنزِلُهُ البَرَکَةَ وَ تُؤنِسُهُ المَلائِکَةُ
هرگاه یکى از شما به خانه خود وارد مى‏شود، سلام کند، چرا که سلام برکت مى‏آورد و فرشتگان با سلام دهنده انس مى‏گیرند

علل الشرایع، ج 2، ص 583، ح 23
حدیث (896) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

 اَعظَمُ النِّساءِ بَرَکَةً اَیسَرُهُنَّ صَداق
با برکت ‏ترین زنان، کم مهریّه ‏ترین آنان است.

السنن الکبرى، ج 7، ص 235
حدیث (897) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

 رَحِمَ اللّه‏ُ اَبَا البَناتِ، اَلبَناتُ مُبارَکاتٌ مُحَبِّباتٌ وَ البَنونَ مُبَشِّراتٌ وَ هُنَّ الباقیاتُ الصّالِحاتُ
رحمت خدا بر پدرى که داراى دخترانى است! دختران، با برکت و دوست داشتنى‏اند و پسران، مژده آورند. دختران باقیات الصالحات (بازماندگان شایسته)اند.

مستدرک الوسائل، ج 15، ص 115، ح 17700
حدیث (898) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

 مَن تَسَمّى بِاسمى یَرجو بَرَکَتى وَ یُمنى، غَدَت عَلَیهِ البَرَکَةُ وَ راحتَ اِلى یَومِ القیامَةِ
 هر کس به نام من نامگذارى کند و برکت و خجستگى مرا امید داشته باشد، برکت به سوى او خواهد آمد و تا قیامت (باقى) خواهد بود.

کنزالعمّال، ح 45221
حدیث (899) امام موسی کاظم (ع) می فرمایند:

إنّ اللّهَ جَلَّ وعَزَّ یُبغِضُ العَبدَ النَّوّامَ الفارِغَ
خداوند عزّوجلّ ، بنده خواب آلوده بىکار را دشمن دارد

الکافی: ج 5 ، ص 84 ، ح 2
حدیث (900) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند:

اِنَّ اِبنَتى فاطمه مَلَأ اللهُ قَلبَها وَ جَوارِحَها ایماناً وَ یَقیناً
بدرستیکه خداوند تمام وجود دخترم فاطمه را لبریز از ایمان و یقین به خود گردانیده است

بحارالانوار، ج43، ص29


حدیث (901) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند

مَن جاءَهُ المَوتُ وَ هُوَ یَطلُبُ العِلمَ لِیُحیىَ بهِ الاِسلامَ کانَ بَینَهُ وَ بَینَ الانبیاء دَرَجَةٌ واحِدَةٌ فِى الجَنَّةِ
هر کس در جستجوى دانش باشد تا با آن اسلام را زنده کند و مرگ او فرا رسد، در بهشت میان او و پیامبران تنها یک درجه فاصله است.

منیة المرید ، ص 100
حدیث (902) امام کاظم(ع) می فرمایند:

مُشاوَرَةُ العاقِلِ النّاصِحِ یُمنٌ وَ بَرَکَةٌ وَ رُشدٌ وَ تَوفیقٌ مِنَ اللّه
مشورت با عاقلِ خیرخواه، خجستگى، برکت، رشد و توفیقى از سوى خداست

تحف العقول، ص 398
حدیث (903) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند:

اِعلَم اَنَّ الصِّدقَ مُبارَکٌ وَ الکِذبَ مَشؤومٌ
بدان که راستگویى، پر برکت است و دروغگویى، شوم

تحف العقول، ص 14
حدیث (904) رسول اکرم(ص) می فرمایند:

لَو خِفتُمُ اللّه‏َ حَقَّ خیفَتِهِ لَعَلِمتُمُ العِلمَ الَّذى لا جَهلَ مَعَهُ، وَ لَو عَرَفتُمُ اللّه‏َ حَقَّ مَعرِفَتِهِ لَزالَت بِدُعائِکُمُ الجِبالُ
اگر از خدا چنانکه باید مى‏ترسیدید، به دانشى ناب دست مى‏یافتند و اگر خدا را چنانکه باید مى‏شناختید، با دعایتان کوه‏ها از میان مى‏رفتند

کنز العمّال، ح 5881
حدیث (905) رسول اکرم(ص) می فرمایند:

اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِىَ مِنهاجُ الاَْنبیاءِ وَ لِلمُصَلّى حُبُّ المَلائِکَةِ وَ هُدىً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِى الرِّزقِ
نماز، از آیین‏هاى دین است و رضاى پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزى است

خصال، ص 522، ح 11
حدیث (906) امام صادق (ع) می فرمایند:

اِنَّ النّاسَ یَستَغنونَ اِذا عُدِلَ بَینَهُم وَ تُنزِلُ السَّماءُ رِزقَها وَ تُخرِجُ الاَْرضُ بَرَکَتَها بِاِذنِ اللّه‏ِ تَعالى
اگر در میان مردم عدالت برقرار شود، همه بى‏نیاز مى‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو مى‏فرستد و زمین برکت خویش را بیرون مى‏ریزد

کافى، ج 3، ص 568، ح 6
حدیث (907) امام علی (ع) می فرمایند:

جالِسِ العُلَماءَ یَزدَد عِلمُکَ وَ یَحسُن اَدَبُکَ وَ تَزکُ نَفسُکَ
با علما هم‏نشین باش، تا علمت زیاد و ادبت نیکو و جانت پاک گردد

غرر الحکم ، ح 4786
حدیث (908) امام علی (ع) می فرمایند:

الدّعاء ترس المؤمِن
دعا ، سپر مؤمن است.

الکافی : ج 2 ، ص 468 ح 4
حدیث (909) امام علی (ع) می فرمایند:

اَلتَّوَکُلُّ عَلَى اللّه‏ِ نَجاةً مِنْ کُلِّ سوءٍ وَحِرْزٌ مِنْ کُلِّ عَدُوٍّ؛
توکل بر خداوند، مایه نجات از هر بدى و محفوظ بودن از هر دشمنى است.

بحارالأنوار 78/79/56
حدیث (910) رسول اکرم(ص) می فرمایند:

مَن تَوَکَّلَ عَلَى اللّه‏ِ کَفاهُ مَؤنَتَهُ وَرِزقَهُ مِن حَیثُ لایَحتَسِب؛
هر کس به خدا توکل کند، خداوند هزینه او را کفایت مى‏کند و از جایى که گمان نمى‏برد به او روزى مى‏دهد.

کنزالعمال ج3 ، ص 103
حدیث (911) امام علی (ع) می فرمایند:

مَن تَوکَّلَ عَلَى اللّه‏ِ ذَلَّت لَهُ الصِّعاب وَتَسَهَّلَت عَلَیهِ الأسبابِ؛
هر کس به خدا توکل کند، دشوارى‏ها براى او آسان مى‏شود و اسباب برایش فراهم مى‏گردد.

غررالحکم ج5، ص524 
حدیث (912) امام صادق (ع) می فرمایند:

إنَّ الغِنى وَالعِزَّ یَجولانِ فَإذا ظَفِرا بِمَوضِعِ التَّوَکُّلِ أَوطنا
بى‏نیازى و عزّت به هر طرف مى‏گردند و چون به جایگاه توکل دست یافتند در آنجا قرار مى‏گیرند.

اصول کافى ج 2 ، ص65
حدیث (913) امام باقر (ع) می فرمایند:

مَن تَوَکَّلَ عَلَى اللّه‏ِ لایُغلَبُ وَمَنِ اعتَصَمَ بِاللّه‏ِ لایُهزَمُ
هر کس به خدا توکل کند، مغلوب نشود و هر کس به خدا توسل جوید، شکست نخورد.

جامع الأخبار ص‏322
حدیث (914) رسول اکرم(ص) می فرمایند:

اَلتَّوَکُّلُ بَعدَ الکَیسِ مَؤعِظة
توکّل کردن (به خدا) بعد از به کار بردن عقل، خود موعظه است.

کنزالعمال ج3،ص103
حدیث (915) امام باقر (ع) می فرمایند:

ما مِن شَیءٍ أحَبَّ إلَى اللّهِ عَزَّوجلَّ مِن عَمَلٍ یداوَمُ عَلَیهِ ، وإن قَلَّ
هیچ چیز نزد خداوند عزّوجلّ محبوبتر ازعملى نیست که بر آن مداومت شود ؛ هر چند اندک باشد.

الکافی : ج 2 ، ص 82 ، ح 3
حدیث (916) امام کاظم(ع) می فرمایند:

لیسَ کلُّ مَن قالَ بوَلایتِنا مؤمنا ، ولکن جُعِلوا اُنسا للمؤمنینَ
چنین نیست که هر کس قائل به ولایت ما باشد ، مؤمن است ، بلکه آنان همدم مؤمنان‏اند

الکافی : ج 2 ، ص 242 ، ح 1
حدیث (917) رسول اکرم(ص) می فرمایند:

اَلطّیَرَةُ شِرکُ وَمامِنّا إِلاّ وَلکِنَّ اللّه‏َ یُذهِبُهُ بِالتَّوَکُّلِ؛
فال بد زدن شرک‏است‏وهیچ‏کس‏ازمانیست‏مگراین‏که‏به‏نحوى‏دستخوش فال بد زدن مى‏شود، اما با توکل، خداوند آن را از بین مى‏برد.

سنن ابن ماجه ج2 ، ص1170
حدیث (918) رسول اکرم(ص) می فرمایند:
إذا ظَهَرتِ البِدعُ فی اُمّتی فلْیُظهِرِ العالِمُ علمَهُ ، فمَن لَم یَفعل فعَلَیهِ لَعنةُ اللّه‏ِ
هرگاه بدعت‏ها در میان امت من آشکار شد، بر عالم است که علمش را آشکار کند و هر کس نکند، لعنت خدا بر او.

الکافی : ج 1 ، ص 54 ، ح 2
حدیث (919) رسول اکرم(ص) می فرمایند:
رَأى رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله قَوما لا یَزرَعونَ قالَ: ما أَنتُم؟ قالوُا: نَحنُ المُتَوَکِّلونَ، قالَ: لا، بَل أَنتُم المُتَّکِلونَ؛
رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله گروهى را که کشت و کار نمى‏کردند، دیدند و فرمودند: شما چه کاره‏اید؟ عرض کردند ما توکل کنندگانیم. فرمودند: نه، شما سر بارید.

مستدرک‏ الوسائل ج11، ص217
حدیث (920) امام حسین علیه السلام می فرمایند:

مِن دَلائِلِ عَلاماتِ القَبولِ : الجُلوسُ إلى‏ أهلِ العُقولِ
از نشانه‏ هاى خوش‏نامى و نیک‏بختى ، همنشینى با خردمندان است.

بحارالأنوار، ج 75، ص 119
حدیث (921) امام على علیه السلام می فرمایند:

المَعِدَةُ بَیتُ الاَْدواءِ وَ الحِمیَةُ رَأسُ الدَّواءِ، وَ عَوِّد کُلَّ بَدَنٍ مَا اعتادَ. لا صِحَّةَ مَعَ النَّهَمِ
معده سراى دردهاست و پرهیز، بهترین درمان. هر بدنى را به همان که خو مى‏گیرد، عادت دهید. با پرخورى، تندرستى نخواهد بود

تاریخ دمشق، ج 60، ص 325.
حدیث (922) امام على علیه السلام می فرمایند:

یَقولُ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ ما مِن مَخلوقٍ یَعتَصِمُ دونى إِلاّ قَطَعتُ أسبابَ السَّماواتِ وَأسبابَ الأَْرضِ مِن دونِهِ فَإِن سَأَلَنى لَم اُعطِهِ وَإِن دَعانى لَم اُجِبهُ؛
خداوند عزوجل مى‏فرماید:
هیچ مخلوقى نیست که به غیر من پناه ببرد، مگر این که دستش را از اسباب و ریسمان‏هاى آسمانها و زمین کوتاه کنم، پس اگر از من بخواهد عطایش نکنم و اگر مرا بخواند جوابش ندهم.

تاریخ دمشق، ج 60، ص 325.
حدیث (923) امام حسن مجتبی علیه السلام می فرمایند:

أنَا الضّامِنُ لِمَن لَم یَهجُس فى قَلبِهِ إِلاَّ الرِّضا أَن یَدعُوَ اللّه‏َ فَیُستَجابَ لَهُ
کسى که در دلش هوایى جز خشنودى خدا خطور نکند، من ضمانت مى‏کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند.

اصول کافى ج2 ، ص62
حدیث (924) رسول اکرم(ص) می فرمایند:
مَنْ سَرَّهُ أن یَستَجیبَ اللّه‏ُ لَهُ عِندَ الشَّدائِدِ وَالْکَربِ فَلیُکثِرِ الدُّعاءَ فِى الرَّخاءِ
هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختى‏ ها و گرفتارى‏ ها دعاى او را اجابت کند، در هنگام آسایش، دعا بسیار کند

 نهج ‏الفصاحه   ح‏3023
حدیث (925) امام صادق(ع) می فرمایند:
عَلَیکَ بِالأَحداثِ فَإِنَّهُم أسرَعُ إلى کُلِّ خَیرٍ
جوانان را دریاب، زیرا که آنان سریع‏تر به کارهاى خیر روى مى‏آورند

کافى، ج 8، ص 93، ح 66
حدیث (926) رسول اکرم(ص) می فرمایند:
لَیسَ شَىْ‏ءٌ أَسرَعَ إِجابَةً مِن دَعوَةِ غائِبٍ لِغائِبٍ؛
هیچ دعایى زودتر از دعایى که انسان در غیاب کسى مى‏کند، مستجاب نمى‏شود.

بحارالأنوار ج93، ص359
حدیث (927) رسول اکرم(ص) می فرمایند:
اِغتَنِمُوا الدُّعاءَ عِندَ الرِّقَّةِ فَإِنَّها رَحمَةٌ؛
دعا کردن را در هنگام رقّت قلب غنیمت شمرید، که رقت قلب، رحمت است.

بحارالأنوار ج93، ص347
حدیث (928) امام على(ع) می فرمایند:

اِذا عاتَبتَ الحَدَثَ فَاترُک لَهُ مَوضِعا مِن ذَ نبِهِ لِئَلاّ یَحمِلَهُ الاخراجُ عَلَى المُکابَرَةِ

هرگاه جوان را توبیخ کردى ، برخى خطاهاى او را نادیده بگیر، تا توبیخ تو، او را به مقابله وادار نسازد

شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید ، ج 20، ص 333، ح 819
حدیث (929) امام صادق(ع) می فرمایند:
عَلَیکُم بِالصَّلاةِ فِی المَساجِدِ
بر شما باد نماز خواندن در مسجدها .

الکافی : ج 2 ، ص 635 ، ح 1
حدیث (930) امام على(ع) می فرمایند:

اِصبِر عَلى مَرارَةِ الحَقِّ وَ ایّاکَ اَن تَنخَدِعَ لِحَلاوَةِ الباطِل

تلخى حق را تحمل کن، و مبادا که فریب شیرینى باطل را بخورى 

غررالحکم، ح 2472
حدیث (931) امام صادق(ع) می فرمایند:

إذا أرادَ أَحَدُکُم أَن یُستَجابَ لَهُ فَلیُطَیِّب کَسبَهُ وَلیَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ
هر کس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد.

بحارالأنوار ج93، ص321
حدیث (932) امام صادق(ع) می فرمایند:

... وَ إِنَّ اللّه‏َ لا یَرفَعُ إِلَیهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ
... دعاى هیچ بنده‏اى که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى‏رود.

بحارالأنوار ج93، ص321
حدیث (933) امام سجاد(ع) می فرمایند:

مَن لَم یَرجُ النّاسَ فى شَىءٍ وَرَدَّ أَمرَهُ إلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ فى جَمیعِ اُمورِهِ استَجابَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ فى کُلِّ شَى‏ءٍ؛
هر کس در هیچ کارى به مردم امید نبندد و همه کارهاى خود را به خداى عزوجل واگذارد، خداوند هر خواسته‏اى که او داشته باشد اجابت کند.

اصول کافى ج2، ص148
حدیث (934) امام على(ع) می فرمایند:

ظَـلَمَ الحَقَّ مَن نَصَرَ الباطِلَ
هر کس باطل را یارى کند، به حق ستم کرده است

غررالحکم، ح 6041
حدیث (935) امام على(ع) می فرمایند:

مَن أَرادَ أن تُستَجابَ دَعوَتُهُ وَأَن تُکشَفَ کُربَتُهُ فَلیُفَرِّج عَن مُعسِرٍ؛
هر کس مى‏خواهد دعایش مستجاب شود و غمش از بین برود باید گره از کار گرفتارى باز کند.

نهج الفصاحه ح‏2961
حدیث (936) امام على(ع) می فرمایند:

شُکرُکَ لِنِعمَةٍ سالِفَةٍ یَقتَضى نِعمَةً آنِفَةً؛
شکر تو بر نعمت گذشته، زمینه‏ساز نعمت آینده است.

نزهة الناظر و تنبیه الخاطر،ص80
حدیث (937) امام باقر(ع) می فرمایند:

بنى الاسلام على خمسة اشیاء، على الصلوة و الزکاة و الحج و الصوم و الولایه.
اسلام بر پنج چیز استوار است، برنماز و زکات حج و روزه و ولایت (رهبرى اسلامى).

فروع کافى، ج 4 ص 62، ح 1
حدیث (938) امام رضا(ع) می فرمایند:

انما امروا بالصوم لکى یعرفوا الم الجوع و العطش فیستدلوا على فقر الاخر
مردم به انجام روزه امر شده‏اند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگى آخرت را بیابند.

وسائل الشیعه،ج4،ص4
حدیث (939) رسول اکرم(ص) می فرمایند:

اَلصَّدَقَةُ بِعَشرَةٍ وَ القَرضُ بِثَمانِیَةَ عَشرَ وَ صِلَةُ الْاِخوانِ بِعِشرینَ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ بِاَربَعَةٍ وَ عِشرینَ
صدقه دادن، ده حسنه، قرض دادن، هجده حسنه، رابطه با برادران [دینى‏]، بیست حسنه و صله رحم، بیست و چهار حسنه دارد
 

کافى، ج 4، ص 10، ح 3
حدیث (940) رسول اکرم(ص) می فرمایند:

 اِنَّ فِى الرِّفق الزّیادَةَ وَ البَرَکَةَ وَ مَن یُحرَم الرِّفقُ یُحرَمِ الخَیرَ
 در مدارا، فزونى و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خیر، محروم شده است.

کافى، ج 4، ص 10، ح 3
حدیث (941) رسول اکرم(ص) می فرمایند:

اَلصُّومُ فِى الحَرّ جِهادٌ
روزه گرفتن در گرما، جهاد است.

کافى، ج 4، ص 10، ح 3
حدیث (942) امیرالمومنان على علیه السلام می فرمایند:

صومُ النَّفسِ عَن لَذّاتِ الدُّنیا اَنفَعُ الصّیام
روزه نفس از لذتهاى دنیوى سودمندترین روزه‏هاست.

غرر الحکم، ج 1 ص 416 ح 64
حدیث (943) امیرالمومنان على علیه السلام می فرمایند:

اَلصّیامُ اِجتِنابُ المَحارِم کَما یَمتَنِعُ الرَّجُل مِنَ الطَّعامِ وَ الشَّراب.
روزه پرهیز از حرامها است همچنانکه شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مى‏کند.

بحار ج 93 ص 249
حدیث (944) امام صادق علیه السلام می فرمایند:

إنَّ العالِمَ إذا لَم یَعمَل بِعِلمِهِ زَلَّت مَوعِظَتُهُ عَنِ القُلوبِ کَما یَزِلُّ المَطَرُ عَنِ الصَّفا
هرگاه عالم به علمش عمل نکند. [اثر [موعظه‏اش از دل‏ها زایل مى‏شود ؛ آن چنان که باران از روى سنگ صاف مى‏لغزد.

الکافی : ج 1 ، ص 44
حدیث (945) امیرالمومنان على علیه السلام می فرمایند:

صومُ القَلبِ خَیرٌ مِن صیامِ الِّلسان وَ صومُ الِّلسانِ خَیرٌ مِن صیامِ البَطن.
روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.

غرر الحکم، ج 1، ص 417، ح 80
حدیث (946) امام صادق علیه السلام می فرمایند:

اِذا صُمتَ فَلیَصُم سَمعُکَ وَ بَصَرُکَ وَ شعرُکَ وَ جلدُک
آنگاه که روزه مى‏گیرى باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه‏دار باشند.«یعنى از گناهان پرهیز کند

الکافى ج 4 ص 87، ح 1
حدیث (947) حضرت زهرا سلام الله علیها می فرمایند:

ما یَصنَعُ الصّائِمِ بِصیامِه اِذا لَم یَصُن لِسانِه وَ سَمعِه وَ بَصَرِهِ وَ جَوارِحِه.
روزه‏دارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده روزه‏اش به چه کارش خواهد آمد.

بحار، ج 93 ص 295
حدیث (948) حضرت علی علیه السلام می فرمایند:

کم من صائم لیس له من صیامه الا الجوع و الظما و کم من قائم لیس له من قیامه الا السهر و العناء
چه بسا روزه‏دارى که از روزه‏اش جز گرسنگى و تشنگى بهره‏اى ندارد و چه بسا شب زنده‏دارى که از نمازش جز بیخوابى و سختى سودى نمى‏برد

نهج البلاغه، حکمت 145
حدیث (949) حضرت علی علیه السلام می فرمایند:

أَوَّلُ عِوَضِ الحَلِیمِ مِن حِلمِهِ أَنَّ النَّاسَ أَنصَارُهُ عَلَى الجَاهِلِ
و درود خدا بر او ، فرمود : نخستین پاداش بردبار از بردبارى اش آن که مردم در برابر نادان ، پشتیبان او خواهند بود

نهج البلاغه، حکمت 206
حدیث (950) امام کاظم علیه السلام می فرمایند:

دَعوَةِ الصائِمِ تَستَجابُ عِندَ اِفطارِه
دعاى شخص روزه‏دار هنگام افطار مستجاب مى‏شود

بحار الانوار ج 92 ص 255 ح 33
حدیث (951) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند

... وَ هُوَ شَهرٌ اَوَّلَهُ رَحمَة وَ اَوسَطَهُ مَغفِرَة وَ اخِرَهُ عِتقٌ مِنَ النّار.
رمضان ماهى است که ابتدایش رحمت است و میانه‏اش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم.

بحار الانوار، ج 93، ص 342
حدیث (952) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند

عَدلُ ساعَةٍ خَیْرٌ مِن عِبادَةِ سَبعینَ سَنَةً قِیامِ لَیلِها وَصِیام نَهارها

ساعتى عدالت بهتر از هفتاد سال عبادت است که شب‏هایش به نماز و روزهایش به روزه بگذرد.

مشکاة‏الأنوار، ص 544
حدیث (953) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند

مَن کَشَفَ عَورَةَ اَخیهِ المُسلِمِ کَشَفَ اللّه‏ُ عَورَتَهُ حَتّى یَفضَحَهُ بِها فى بَیتِهِ
هر کس عیب و زشتى برادر مسلمان خود را فاش کند، خداوند زشتى او را آشکار سازد، تاجایى که او را در درون خانه ‏اش رسوا سازد

الترغیب والترهیب، ج 2، ص 239، ح 9
حدیث (954) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند

لا تَسُبُّوا الناسَ فَـتَـکتَسِبُوا العَداوَةَ بَینَهُم
به مردم ناسزا نگویید، که با این کار در میان آنها دشمن پیدا مى‏کنید

کافى ، ج 2، ص 360 ح 3
حدیث (955) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند

عَلَیکُم بِالصِّدقِ فَاِنَّهُ مَعَ البِرِّ وَ هُما فِى الجَنَّةِ وَ ایّاکُم وَ الکِذبِ فَاِنَّهُ مَعَ الفُجورِ وَ هُما فِىالنّارِ
شما را سفارش مى‏کنم به راستگویى، که راستگویى با نیکوکارى همراه است و هر دو در بهشت‏اند و از دروغگویى بپرهیزید که دروغگویى همراه با بدکارى است و هر دو در جهنم‏اند

نهج الفصاحه، ح 1976
حدیث (956) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند

خَیرُکُم مَن لَم یَترُک آخِرَتَهُ لِدُنیاهُ وَلا دُنیاهُ لآِخِرَتِهِ وَ لَم یَکُن کَلاًّ عَلَى النّاسِ

بهترین شما کسى است که آخرت خود را براى دنیا و دنیاى خود را براى آخرت رها نکند و سربار مردم نباشد.

 

نهج الفصاحه، ح 1525
حدیث (957) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند

وَ مَن شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِیُحیِىَ بِها حَقَّ امرِى‏ءٍ مُسلِمٍ اَتى یَومَ القیامَةِ وَ لِوَجهِهِ نورٌ مَدَّ البَصَرِ تَعرِفُهُ الخَلایِقُ بِاسمِهِ وَ نَسَبِهِ

 کسى که براى زنده کردن حق یک مسلمان، شهادت حقّ بدهد، روز قیامت در حالى آورده مى‏شود که پرتو نور چهره‏اش، تا چشم کار مى‏کند دیده مى‏شود و خلایق او را به نام و نسب مى‏شناسند

کافى، ج 7، ص 381، ح 1
حدیث (958) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند

قالَ:طوبى لَهُم اَلَّذینَ یَقبَلونَ الحَقَّ اِذا سَمِعُوهُ وَ یَبذُلونَهُ اِذا سُئِلوهُ وَ یَحکُمونَ لِلنّاسِ کَحُکمِهِم لاَِنفُسِهِم
رسول خدا فرمودند:خوشا به سعادت آنان که چون حق را بشنوند، بپذیرند و هرگاه حق از آنان خواسته شود، دریغ نکنند و براى مردم همان‏گونه قضاوت کنند که براى خود مى‏کنند

بحارالأنوار، ج 75، ص 29، ح 19
حدیث (959) امام على(ع) می فرمایند

لا تَـکُن مِمَّن یَرجُو الاآخِرَةَ بِغَیرِ العَمَلِ... یَنهى وَ لا یَنتَهى وَ یَامُرُ بِما لا یَاتى...

از کسانى مباش که بى‏عمل، به آخرت امید دارند... از گناه باز مى‏دارند، اما خود باز نمى‏ایستند، به کارهایى فرمان مى‏دهند که خود انجام نمى‏دهند

نهج البلاغه، از حکمت 150
حدیث (960) امام على(ع) می فرمایند

اَلثَّناءُ بِاَکثَرَ مِنَ الاستِحقاقِ مَلَقٌ وَ التَّقصیرُ عَنِ الاستِحقاقِ عِىٌّ اَو حَسَدٌ
تعریف بیش از استحقاق، چاپلوسى و کمتر از استحقاق، از ناتوانى در سخن و یا حسد است

نهج البلاغه، حکمت 347
حدیث (961) امام على(ع) می فرمایند

اَحسَنُ الآْدابِ ما کَفَّکَ عَنِ المَحارِمِ
بهترینِ ادب‏ها آن است که تو را از حرام‏ها باز دارد

معدن الجواهر، ص 59
حدیث (962) امام صادق(ع) می فرمایند

اِنَّ لِلمُؤمِنِ عَلى المُؤمِنِ سَبعَةَ حُقوقٍ، فَاَوجَبُها اَن یَقولَ الرَّجُلُ حَقّا وَ اِن کانَ عَلى نَفسِهِ اَو عَلى والِدَیهِ، فَلا یَمیلَ لَهُم عَنِ الحَقِّ

 مؤمن را بر مؤمن، هفت حق است. واجب‏ترین آنها این است که آدمى تنها حق را بگوید، هر چند بر ضد خود یا پدر و مادرش باشد و به خاطر آنها از حق منحرف نشود

بحار الأنوار ، ج 74 ، ص 223، ح 8
حدیث (963) امام جواد(ع) می فرمایند

نِعمَةٌ لاتُشکَرُ کَسَیِّئَةٍ لاتُغفَرُ؛
نعمتى که سپاسگزارى نشود مانند گناهى است که آمرزیده نشود.

غررالحکم 6/441/10926
حدیث (964) امام صادق(ع) می فرمایند
العَمَلُ الخالِصُ : الّذی لا تُریدُ أنْ یَحْمَدَکَ علَیهِ أحَدٌ إلاّ اللّه‏ُ عزّوجلّ

ُعمل خالص ، آن است که نخواهى کسى جز خداوند تو را بر انجام آن بستاید.

بحار الأنوار ، ج 74 ، ص 223، ح 8
حدیث (965) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند

مَن رُزِقَ تُقىً فَقَد رُزِقَ خَیرَ الدُّنیا وَالآْخِرَةِ
هر کس تقوا روزى‏اش شود، خیر دنیا و آخرت روزى او شده است.

 کنزالعمال جلد13 ، صفحه151
حدیث (966) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند

مَن رُزِقَ تُقىً فَقَد رُزِقَ خَیرَ الدُّنیا وَالآْخِرَةِ
هر کس تقوا روزى‏اش شود، خیر دنیا و آخرت روزى او شده است.

 معدن الجواهر، ص 73
حدیث (967) امام صادق(ع) می فرمایند
إذا لَم تَکُن حَلیما فتَحَلَّم
اگر بردبار نیستى ، خود را به بردبارى وادار

الکافی : ج 2 ، ص 112 ، ح 6
حدیث (968) امام صادق(ع) می فرمایند

صاحِبُ النِّیَّةِ الصّادِقَةِ صاحِبُ الْقَلبِ السَّلیمِ...
کسى که نیّت درست داشته باشد، دل سالم و پاک دارد...

غررالحکم جلد2 ، صفحه451
حدیث (969) امام صادق(ع) می فرمایند

مَن قَبِلَ اللّه‏ُ مِنْهُ صَلاةً واحِدَةً لَم یُعَذِّبْهُ وَمَن قَبِلَ مِنْهُ حَسَنَهً لَم یُعَذِّبْهُ

خداوند از هر کس یک نماز و یا یک کار نیک را قبول کند، عذابش نمى ‏نماید.

کافى، ج 3، ص 266، ح11
حدیث (970) امام صادق(ع) می فرمایند

إنَّ القَصدَ یورِثُ الغِنى
میانه‏روى ، ثروتمندى مى‏آورد

الکافی : ج 4 ، ص 53 ، ح 8
حدیث (971) امام علی (ع) می فرمایند

اِنَّ التَّقوى مُنتَهى رِضَى اللّه‏ِ مِن عِبادِهِ وَحاجَتُهُ مِن خَلقِهِ فَاتَّقُوا اللّه‏َ الَّذى اِن اَسرَرتُم عَلِمَهُ وَاِن اَعلَنتُم کَتَبَهُ
نهایت خشنودى خداوند از بندگانش و خواسته او از آفریدگانش تقواست، پس تقوا از خداوندى بکنید که اگر پنهان کنید مى‏داند و اگر آشکار سازید مى‏نویسد

کنزالعمال    10/143/28731 
حدیث (972) امام باقر (ع) می فرمایند
الدُّعاءُ یَرُدُّ القَضاءَ ، وَقَد اُبرِمَ إبراما ـ وَضَمَّ أصابِعَهُ ـ

دعا ، قضا را ـ گر چه حتمى و قطعى شده باشد ـ بر مى‏گرداند حضرت [براى تشبیه و بیان قضاى محتوم] انگشتانش را به هم چسباند

الکافی : ج 2 ، ص 470 ح 6
حدیث (973) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند

مَن اَکثَرَ مِنَ الاِستِغفارِ جَعَلَ اللّه‏ُ لَهُ مِن کُلِّ هَمٍّ فَرَجا وَمِن کُلِّ ضَیقٍ مَخرَجا وَرَزَقَهُ مِن حَیثُ لایَحتَسِبُ

هر کس بسیار استغفار کند خدا براى او از هر غمى گشایش، از هر تنگنایى رهایى و از جایى که انتظار ندارد روزى مى‏دهد.

نهج الفصاحه، ح2941
حدیث (974) رسول اکرم (ص) می فرمایند

إِنَّ اللّه‏َ تَعالى مَعَ الدّائِن حَتّى یَقضىَ دَینَهُ مالَم یَکُن دَینُهُ فیما یَکرَهُ اللّه‏

خداوند یار قرض‏دار است تا قرض خود را بپردازد به‏شرط آن‏که قرض وى بر خلاف رضاى خدا نباشد.

 نهج الفصاحه، ح 733
حدیث (975) امام علی (ع) می فرمایند

اَلتَّوَکُلُّ عَلَى اللّه‏ِ نَجاةً مِن کُلِّ سوءٍ وَحِرْزٌ مِن کُلِّ عَدُوٍّ
توکل بر خداوند، مایه نجات از هر بدى و محفوظ بودن از هر دشمنى است

بحارالأنوار    78/79/56
حدیث (976) امام علی (ع) می فرمایند

اَلتَّقِىُّ سابِقٌ اِلى کُلِّ خَیرٍ
تقواپیشه براى انجام هر کار خیرى سبقت مى‏گیرد.

نهج الفصاحه ح 781
حدیث (977) رسول اکرم (ص) می فرمایند

اَلعِلمُ حَیاةُ الاسلامِ وَ عِمادُ الایمانِ وَ مَن عَلِمَ عِلما اَتـَمَّ اللّه‏ُ لَهُ اَجرَهُ وَ مَن تَعَلَّمَ فَعَمِلَ عَلَّمَهُ اللّه‏ُ ما لَم یَعلَم
علم، حیات اسلام و تکیه ‏گاه ایمان است و هر کس علمى بیاموزد، خداوند پاداش او را تمام گرداند و هر کس بیاموزد و عمل کند، خداوند، تعلیم دهد به او آنچه را که نمى ‏داند.

نهج الفصاحه ح 2019
حدیث (978) امام باقر علیه ‏السلام می فرمایند

اِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ یَقى بِالتَّقوى عَنِ العَبدِ ما عَزُبَ عَنهُ عَقلُهُ وَیُجَلّى بِالتَّقوى عَنهُ عَماهُ وَجَهلَهُ؛
خداوند به وسیله تقوا بنده را حفظ مى‏کند از آنچه که عقلش به آن نمى‏رسد و کور دلى و نادانى او را بر طرف مى‏سازد.

التوحید ص 127
حدیث (979) امام باقر علیه ‏السلام می فرمایند

اَتقَى النّاسِ مَن قالَ الحَقَّ فیما لَهُ وَعَلَیهِ؛
باتقواترین مردم، کسى است که در آنچه به نفع یا ضرراوست،حق ‏رابگوید.

نهج الفصاحه
حدیث (980) رسول اکرم (ص) می فرمایند:

لِکُلِّ شَیءٍ وَجهٌ ووَجهُ دینِکُمُ الصَّلاةُ
هر چیزى چهره ‏اى دارد و چهره دین شما نماز است.

الکافی : ج 3 ، ص 270 ، ح 16
حدیث (981) رسول اکرم (ص) می فرمایند:

تَمامُ التَّقوى اَن تَتَعَلَّمَ ما جَهِلتَ وَتَعمَلَ بِما عَلِمتَ
تقوای کامل این است که آنچه نمی دانی یاد بگیری و به آنچه می دانی عمل کنی.

میزان الحکمه ، جلد4
حدیث (982) رسول اکرم (ص) می فرمایند:

اَلنِّیَّةُ الحَسَنَةُ تُدخِلُ صاحِبَهَا الجَنَّةَ
نیت خوب صاحب خویش را به بهشت مى‏برد

کنزالعمال جلد 13
حدیث (983) امام علی (ع) می فرمایند:

مَن حَسُنَت نیَّتُهُ أَمَدَّهُ التَّوفیقُ
هر کس نیّتش خوب باشد، توفیق یاریش خواهد نمود.

غررالحکم     5/462/9186
حدیث (984) امام باقر (ع) می فرمایند:

إنَّ اللّه‏ تَبارَکَ وَتَعالى یُحاسِبُ النّاسَ عَلى قَدر ما آتاهُم مِنَ العُقُولِ فِى الدُّنیا
خداوند (در روز قیامت) از بندگانش به مقدار عقلى که به آنها داده بازخواست خواهد کرد.

غررالحکم جلد2 - حدیث3260
حدیث (984) امام على علیه‏السلام می فرمایند:

حُسنُ النِّیَّةِ مِن سَلامَةِ الطَّویَّةِ
نیّت خوب، برخاسته از سلامت درون است.

التوحید ص‏63
حدیث (985) امام على (ع) می فرمایند:

یَبلُغُ الصّادِقَ بصِدقِهِ ما یَبلُغُهُ الکاذِبَ باحتیالِهِ

راستگو، با راستگویى خود به همان مى ‏رسد که دروغگو با حیله ‏گرى خود.

غررالحکم، ج 6، ص 471، ح 11006.
حدیث (986) امام سجاد (ع) می فرمایند:

خَیرُ مَفاتیح الاُمور الصِّدقُ وَ خَیرُ خَواتیمِهَا الوَفاءُ

بهترین شروع کارها صداقت و راستگویى و بهترین پایان آنها وفا است.

بحارالأنوار، ج 78، ص 161
حدیث (987) امام صادق(ع) می فرمایند

لا یَزالُ الدّینُ قائِمًا ما قامَتِ الکَعبَةُ

تا زمانى که کعبه بر پاست، دین بر پاست.

الکافی : ج 4 ، ص 271 ، ح 4
حدیث (988) امام باقر (ع) می فرمایند:

لا تَذهَب بِکُمُ المَذاهِبُ ، فوَاللّه‏ِ ما شِیعَتُنا إلاّ مَن أطاعَ اللّه‏َ عَزَّوجلَّ

مذاهب گوناگون شما را از راه به در نبرد، به خدا سوگند، شیعه ما نیست مگر کسى که از خداوندعزّوجلّ اطاعت کند.

الکافی : ج 2 ، ص 73 ، ح 1
حدیث (989) امام علی (ع) می فرمایند:

مَن عَمِلَ بِالْعَدلِ حَصَّنَ اللّه‏ُ مُلکَهُ

 هر کس به عدالت رفتار کند، خداوند حکومتش را حفظ خواهد کرد.

غررالحکم، ج5، ح 8722
حدیث (990) امام صادق(ع) می فرمایند:

العالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَیهِ اللَّوابِسُ

کسى که زمان خود را بشناسد ، آماج اشتباهات قرار نگیرد.

الکافی : ج 1 ، ص 27 ، ح 29
حدیث (991) امیرالمؤمنین(ع) می فرمایند:

أَبلَغُ ماتَستَدِرُّ بِهِ الرَّحمَةَ أَن تُضمِرَ لِجَمیعِ النّاسِ الرَّحمَةَ
مؤثّرترین وسیله جلب رحمت خدا این است که خیرخواه همه مردم باشى.

غرر الحکم ، ص 212
حدیث (992) امیرالمؤمنین(ع) می فرمایند:

اِذا فَسَدَتِ النِّـیَّةُ وَقَعَتِ البَلیَّةُ
هرگاه نیت فاسد شود، بلا و گرفتارى پیش مى‏آید.

غررالحکم، ح 4021
حدیث (993) رسول اکرم (ص) می فرمایند:

اَلطِّیَرَةُ شِرکُ وَمامِنّا إِلاّ وَلکِنَّ اللّه‏َ یُذهِبُهُ بالتَّوَکُّل
فال بد زدن شرک ‏است ‏و هیچ‏کس ‏ازما نیست‏ مگر این‏که‏ به‏ نحوى ‏دستخوش فال بد زدن مى ‏شود، اما خداوند با توکل به او آن را از بین مى ‏برد.

کنزالعمال، ح 5696
حدیث (994) رسول اکرم (ص) می فرمایند:

خَیرُ الدُّنیا وَالآخِرَةِ مَعَ العِلمِ وَشَرُّ الدُّنیا وَالآخِرَةِ مَعَ الجَهل
خیر دنیا و آخرت با دانش است و شرّ دنیا و آخرت با نادانى.

الحیاة، ج‏1، ص‏35
حدیث (995) امام على (ع) می فرمایند:

اَلصَّبْرُ فِى الاُْمورِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الْجَسَدِ، فَاِذا فارَقَ الرَّأسُ الجَسَدَ فَسَدَ الْجَسَدُ وَ اِذا فارَقَ الصَّبْرُ الاُْمورَ فَسَدَتِ الاُْمورُ

نقش صبر در کارها همانند نقش سر در بدن است؛ همچنان که اگر سر از بدن جدا شود، بدن از بین مى‏رود، صبر نیز هرگاه همراه کارها نباشد، کارها تباه مى‏گردند.

 

 کافى، ج 2، ص 90، ح 9
حدیث (996) امام باقر (ع) می فرمایند:

مَثَلُ الْحَریصِ عَلَى الدُّنْیا مَثَلُ دودَةِ القَزِّ: کُلَّمَا ازْدادَتْ مِنَ القَزِّ عَلى نَفْسِها لَـفّـا کانَ أَبْعَدَ لَها مِنَ الْخُروجِ حَتّى تَموتَ غَمّا

حریص به دنیا، همانند کرم ابریشم است که هر چه بیشتر دور خود مى ‏تند، خارج شدن از پیله بر او سخت‏تر مى ‏شود، تا آن‏که از غصه مى ‏میرد.

 کافى، ج 2، ح 7
حدیث (997) امام حسین (ع) می فرمایند:

اَ یُّهَا النّاسُ نافِسوا فِى المَکارِمِ وَ سارِعوا فِى المَغانِمِ وَ لا تَحتَسِبوا بِمَعروفٍ لَم تَجعَلوا

اى مردم در خوبى‏ها با یکدیگر رقابت کنید و در بهره گرفتن از فرصت‏ها شتاب نمایید و کار نیکى را که در انجامش شتاب نکرده‏اید، به حساب نیاورید.

ارشاد القلوب دیلمى، ص 73
حدیث (998) حضرت زهرا (س)می فرمایند:

 اِنَّ السَّعید، کُلُّ السَّعید، حَقُّ السَّعید مَن أَحَبَّ عَلیّاً فِی حَیاتِهِ وَ بَعدَ مَوتِهِ
همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که امام علی(ع) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.

مجمع‌ الزوائد ج‌ 9، ص‌ 132
حدیث (999) رسول اکرم (ص) می فرمایند:

مَن تابَ قَبْلَ أنْ یُعایِنَ قَبِلَ اللّه‏ُ تَوبَتَهُ

هر کس پیش از آن که (فرشته مرگ را) مشاهده کند، توبه نماید، خداوند توبه‏اش را بپذیرد.

الکافی : ج 2 ، ص 440 ، ح 2
حدیث (1000)  امام حسین(ع) می فرمایند:

أَلاِستِدراجُ مِنَ اللّهِ سُبحانَهُ لِعَبدِهِ أَن یُسبِغَ عَلَیهِ النِّعَمَ وَ یَسلُبَهُ الشُّکر
غافلگیر کردن بنده از جانب خداوند به این شکل است که به او نعمت فراوان دهد و توفیق شکرگزاری را از او بگیرد.

تحف العقول،ص 250