به سوی تو باز می‌گردم...

به سوی تو باز می‌گردم...

خدایا! این منم که نزد تو آمده¬ام؛ در حالی که فرمانبردار توام به دعایی که بدان امر کرده¬ای و خواهان وفا به وعده اجابتت هستم؛ آنجا که که فرموده¬ای: «بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را».

به سوی تو باز می‌گردم...

خدایا! این منم که نزد تو آمده¬ام؛ در حالی که فرمانبردار توام به دعایی که بدان امر کرده¬ای و خواهان وفا به وعده اجابتت هستم؛ آنجا که که فرموده¬ای: «بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را».
خدایا! پس بر محمد و خاندانش درود فرست و با بخشش خود، به من روی آور؛ همچنان که من با اعتراف خود، به درگاه تو روی آورده¬ام و مرا از پرتگاه گناهان برآور؛ آن سان که من خود را برای تو پست گردانده¬ام و لغزش¬هایم را در پرده عفو خود بپوشان؛ آن گونه که در انتقام گرفتن از من، درنگ فرموده¬ای.
خدایا! اینک که در پیشگاه تو ایستاده¬ام، از گناهان بزرگ و کوچک و بدی¬های پنهان و آشکار و لغزش¬های گذشته و اکنونِ خود، به سوی تو باز می¬گردم؛ مانند کسی که باز گشته، دیگر اندیشه هیچ گناهی را به خود راه نمی¬دهد و آهنگ گناه نیز نخواهد کرد.
خدایا! تو از من به آنچه می¬کنم، آگاه¬تری؛ پس گناهانی را که می¬دانی، بر من ببخشای و به قدرت خود، مرا به سوی آنچه خود دوست می¬داری، برگردان.

صحیفه سجادیه، ترجمه محمدمهدی رضایی، مناجات سی و یکم، نیایش آن حضرت در توبه.